پناهندگی مجارستان 2024

پناهندگی مجارستان تحت تاثیر پذیرش کنوانسیون ژنو است ولی این کشور در اجرای آن سهل انگاری کرده و گاها از آن را اجرا نمی کند. بعد از جنگ جهانی دوم در سال 1951 کنوانسیون پناهندگی در شهر ژنو تصویب شد که این اولین سند بین المللی در زمینه پناهندگی است.

15 سال بعد پروتکلی در این سند اعمال شد که به موجب آن پناهنده به کسی اطلاق می گردد که به واسطه عقاید سیاسی، دین، نژاد، ملیت یا عضویت در گروه های اجتماعی مختلف؛ بیم آن رود که مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار گیرد.

در ابتدا  به کسی که می خواهد در خواست دهد و این شرایط را دارا باشد پناهجو گویند و زمانی که درخواست وی پذیرفته شد، شخص را پناهنده می نامند.

اصل اول موجود در این کنواسیون عدم استرداد شخص پناهنده به کشور خودش است. این بدان معنی است که هیچ کشوری حق ندارد بعد از اعطای پناهندگی به فرد، او را به کشور خودش بر گرداند. از این حیث دانمارک اولین کشوری بود که این اصل را به امضا رسانید. یکی از قوانین مشهور و پرکاربرد در زمینه پناهندگی، قانون دوبلین می باشد.

به موجب این قانون افرادی که می خواهند درخواست پناهندگی بدهند، باید به اولین کشور امن که رسیدند درخواست خود را بدهند. در غیر این صورت اگر به واسطه انگشت نگاری سابقه سفر قبلی شخص به دیگر کشورها مشخص شود، به کشور قبلی که از آن آمده است برگردانده می شود تا روند درخواست پناهندگی در آن کشور دنبال شود.

اما چه کسانی شامل قوانین پناهندگی نمی شوند؟ افرادی که مرتکب نسل کشی و جنایت جنگی شده باشند و افرادی که تظاهر به داشتن شرایط پناهندگی می کنند، نمی توانند در کشورهای دیگر پناهنده شوند.