ارائه سند
ارائه سند
در ابتدا بهتر است بدانید دارنده ی سند تجاری برای اعمال حقوق خویش ناگزیر از رعایت قواعدی است که اولین آنها ارائه سند است . ممکن است مفهوم لغوی ارائه همان مفهوم تسلیم را متبادر به ذهن سازد اما به نظر دقیق ارائه سند متفاوت از تسلیم سند است . هر چند که در اغلب موارد صورت مادی هر دو عمل یکسان است . هدف از ارائه سند آن است که شخصی که باید وجه سند را بپردازد ( صادر کننده ی سفته و محال علیه چک و برات ) بتواند با رویت سند به ارزیابی تکلیف خویش در برابر ارائه کننده سند بپردازد . اما آنگاه که شخص مصمم به پرداخت وجه سند شد طبیعتا تسلیم سند را در قبال پرداخت وجه تقاضا خواهد کرد بنابراین میان ارائه سند و سند اختلاف ظریفی وجود دارد . در این مقاله موسسه ملک پور به شما عزیزان اطلاعات لازم را در رابطه با ارائه سند در اختیارتان قرار می دهد.
ارائه سند در اسناد مختلف تجاری چگونه می باشد؟
مهلت ارائه ی برات به سررسید معین چه میزان می باشد؟
معافیت از ارائه سند جهت قبولی چگونه می باشد ؟
اثر عدم ارائه ی صحیح سند چه می باشد ؟
ارائه سند اگر با هدف اخذ قبولی محال علیه در برات صورت بپذیرد ارائه جهت قبولی نام دارد و اگر ارائه به محال علیه چک و برات و یا صادر کننده ی سفته با هدف وصول وجه سند صورت پذیرد ارائه جهت تادیه نام دارد .
در همین قسمت لازم به یادآوری می باشد که برابر قواعد عمومی نمایندگی ، ارائه سند و اعمال متعاقب آن ( وصول یا اعتراض و اقامه دعوی ) ممکن است توسط وکیل دارنده صورت بپذیرد. در این صورت باید به شکل صحیح اعطای وکالت که ظهرنویسی برای وکالت در وصول نامیده می شود و حدود اختیارات وکیل توجه داشت .
ارائه جهت قبولی
مهلت ارائه برات به سررسید معین
ضرورت تعیین مهلت
مقصود از برات به سررسید معین ، برات دارای سررسید به تاریخ معین و یا برات به وعده از تاریخ صدور است . در این دو نوع برات منطقا می توان برات را از تاریخ صدور تا قبل از حلول سررسید جهت قبولی ارائه داد مگر آنکه صادر کتتده ، دارنده را از ارائه برات در یک فاصله ی زمانی معین منع نموده باشد که در اینصورت باید در همان محدوده زمانی معین شده از سوی صادر کننده مبادرت به ارائه ی برات جهت اخذ قبولی نمود .
مبادرت به اخذ قبولی پس از سر رسید ممکن است برای دارنده دارای توجیه منطقی باشد و ان هنگامی می باشد که فرد به هر دلیل قصد تبدیل سند به وجه نقد را ندارد و درعین حال مایل می باشد از آثار عمل قبولی که محال علیه را در برابر وی مسئول می سازد بهره مند شود . معذلک تاخیر در اخذ قبولی و تبعا تاخیر در ارائه جهت تادیه ، دیگر مسئولین سند از جمله صادر کننده و ظهر نویسان را با دشواری مواجه می سازد زیرا مسئولین سند معمولا گمان می کنند که مراجعه ی به موقع دارنده احتمال توفیق در اخذ قبولی و وصول وجه سند را افزایش داده و متقابلا تاخیر دارنده احتمال خطر را افزایش می دهد.
از همین رو قانونگذاران مهلت ارائه سند جهت قبولی را محدود به دوره ی زمانی صدور تا سررسید نموده اند .
مهلت ارائه ی برات به رویت یا به وعده از رویت
ضرورت تعیین مهلت
سررسید برات به رویت یا به وعده از رویت در واقع نامعین می باشد . به عبارت دیگر اختیار تعیین سررسید با دارنده سند است . این اختیار ممکن است مسئولین سند را در وضعیتی متزلزل قرار دهد زیرا هر مسئول سند باید همواره خود را آماده مواجهه با مسئولیت پرداخت وجه سند نگهدارد .بنابراین کاملا بدیهی می باشد که قانونگذاران کوشش نمایند تا آزادی عمل دارنده برات در اعمال حق خویش ، موجب زیان مسئولین سند نگردد.
معافیت از ارائه سند جهت قبولی
همانطور که می دانیم مبادرت به اخذ قبولی توسط دارنده برات جز در بعضی موارد اصولا اختیاری می باشد . معذلک حتی در صورتی که اخذ قبولی اختیاری است ، چنانچه محال علیه از قبول امتناع نماید دارنده حق خواهد داشت که به مسوولین سند مراجعه نماید .
شرط برخوداری از آثار نکوول ، اثبات نکول است و این امر مستلزم ارائه ی سند جهت اخذ قبولی می باشد اما بهتر است بدانیم عدم تحقق قبولی بدون ارائه نیز محرز و مسلم است . در اینگونه موارد الزام به اثبات آنچه که از پیش ثابت می باشد ، الزامی و بیهوده و غیر منطقی به نظر می رسد . از این رو قانونگذاران در بعضی موارد دارنده را بدون الزام به اخذ قبولی برخوردار از حقوق ناشی از عدم قبول دانسته اند .
مکان ارائه ی سند
اصل وحدت مکان ارائه جهت قبولی و ارائه جهت تادیه :
در برات درج مکان تادیه الزامی می باشد اما راجع به درج مکان ارائه سند جهت اخذ قبولی الزامی وجود ندارد این امر بدین معنا می باشد که مکان ارائه جهت اخذ قبولی همان مکان تادیه مندرج در سند می باشد . بنابراین فروعی که در مورد مکان ارائه جهت تادیه بیان خواهیم نمود .
اثر عدم ارائه ی صحیح
در مواردی که ارائهخ جهت قبولی الزامی نیست طبیعتا عدم ارائه یا ارائه ناصحیح سند اثری در مسئولیت امضاکنندگان سند نخواهد داشت اما چنانچه ارائه سند جهت اخذ قبولی الزامی باشد عدم ارائه یا ارائه ناصحیح که عملا همانند عدم ارائه است موجب خواهد شد مسئولیت مسئولین سند ساقط گردد . منطق چنین حکمی روشن می باشد. تحقق مسئولیت تضامنی امضا کنندگان سند مشروط به عدم تادیه وجه سند از سوی متعهد اصلی می باشد.امضا کنندگان سند را وادار به پرداخت نماید . الزامی که نه از قصد مشترک اطراف سند استنباط می شود و نه قانونگذاران آن را پذیرفته اند .
در نهایت می توان گفت افراد باید در ارائه ی سند توجه کافی داشته باشند که در مهلت مشخص شده و با توجه به قوانینی که در این مورد وجود دارد . موسسه ملک پور به شما عزیزان در همه ی زمینه ها کمک و راهنمایی لازم را ارائه می نماید . شما عزیزان می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از مشاورین موسسه ملک پور اطلاعات لازم را کسب نمایید.
منابع
کتاب حقوق تجارت دکتر کوروش کاویانی
قانون تجارت
سپیده ایمانعلیزاده
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.