مدت زمان انجام کار
مدت زمان انجام کار
در این نوشتار سعی شده راجع به مدت زمان انجام کار اطلاعاتی در اختیار شما قرار بگیرد .
منظور از مدت زمان انجام کار در حقوق کار چیست ؟
تقسیم بندی های مدت زمان انجام کار در قانون کار چیست ؟
تمام اطلاعات مربوط مدت زمان انجام کار را بطور یکجا و بصورت رایگان در سایت موسسه ملک پور بدست آورید . در صورت داشتن سوالات بیشتر در مورد مدت زمان انجام کار و سایر موارد میتوانید با تلفن های موسسه ملک پور تماس حاصل نموده و از مشاوره رایگان تلفنی در مورد امور مهاجرتی خود با مشاوران موسسه ملک پور بهرمند گردید.
مدت زمان انجام کار:
منظور از مدت زمان انجام کار ، مدت زمانی است که کارگرنیرو یا وقت خود را به منظور انجام کار در اختیار کارفرما قرار می دهد.در نظام کار سنتی، مدت زمان انجام کار کارگران به جز در برخی آداب و رسوم همی، محلی و مذهبی دارای محدودیت دیگری نبود اما در نظام حقوق کار بعد از انقلاب صنعتی. با توجه به مشکلات خاص ناشی از شرایط کار صنعتی و کثرت و عمق آسیب های جسمی و روحی ایجا د شده مدت انجام کار کارگران در جهت بهبو دشرایط کار آنها ۰دچار محدو دیت و تحت نظام مشخصی قرار گرفت به نحوی که به تدریج در جهت توجه به بهبود شر ایط کار کارگران، روند رو به کاهش داشته است. البته روند کاهش ساعات کار همیشه یکنواخت نبوده بلکه با بهبو د شرایط اقتصادی مدت کار روند نزولی داشته و شرایط سخت اقتصادی افزایش داشته است.
-
منع کار أجباری
یکی از موضوعات اساسی در روابط انسانی که مورد پذیرش نظامأت حقوقی مختلف نیز قرار گرفته است منع کار اجباری- خواه به صورت انفرای وخواه به صورت جمعی- از طرق گوناگون همچون اجبار، تهدید و اعمال فشارهای گوناگون است. بی مناسبت نیست که اغلب قوانین اساسی کشورهای جهان به صراحت به بیأننظر پرداخته اند و (( کار اجباری )) را به هر شکل ممنوع و مذموم شمرده اند همچنین، اجبار افراد به کار معین و بهره کشی از دیگری در اصول مختلف قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مانند بند چهار اصل ۴۳ و بند شش اصل ٢ و اصول ١٩ ، ۰ ٢ و ٢٨ – و اسناد بین المللی- به ویژه اعلامیه جهانی حقوق بشر مصوب ۱۹۴۸م – و میثاق حقوق مد نی و سیاسی و نین میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هر دو مصوب ۱۹۶۶ م- منع گرد یده و به تاسی از آن، منع اجبار افراد به کار و بهر. کشی از دیگری و برخورداری همه افراد از حقوق مساوی در ماده ۶ قانون کار تصریح شده است، در این رابطه ماده فوق الذکر بیان داشته بر اساس بند چهار اصل چهل و سوم و بند شش اصل دوم و اصول نوزدهم، بیستم و بیست و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اجبار افراد به کار معین و بهره کشی از دیگری ممنوح و مردم ایران ازهرقوم و قبیه که باشند از حقوق مساوی برخوردارند ورنگ ونژاد ، زبان و مانند این ها سبب امتیاز نخواهد بود و همه افراد اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و هر کس حق دارد شغلی را که به آن مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست برگزیند .
در حمایت از اصول قانون اساسی و حفظ آزادی اشخاص و جلوگیری ازکاراجباری و بهره کشی از دیگر ان، در قانون کار، اجبار افراد به کار را مستوجب تعقیب کیفری و مجاز ات دانسته است. از این رو، ماده ۱٧٢ قانون کار ضمن تاکید بر ممنوعیت کار اجباری به هرشکل، برای متخلف علاوه بر پرداخت اجرت المثل کار انجام شده و جبران خسارت، مجازات حبس ( ٩١ روز تا یک سال) و جریمه نقد ی معادل ۵٠ تا ۲۰۰ برابر حداقل مزد روزانه معین نموده است.
-
مدت زمان انجام کار :
امروزه با توجه به تحولات فرهنگی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اجبار فیزیکی افراد به انجام کار، کمتر امکان وقو ع پیدا می کند، اما در بر خی مواقع، نیازمندی و ضعف مادی یا فکرموجود در برخی کارگر ان، موجب می گر دد تا عده ای از کارفرمایان یا سو، استفاده از شرایط موجود مبادرت به ارجاع کاراضافی به کارگر ان نمایند به نحوی که موجب فرسایشی زودرس و آسیب های جسمی و روحی آنها می گردد. لذا به منظور صیانت نیروی انسانی و جلوگیری از بیماری های حرفه ای و تآمین بهداثست کار و ایجاد فراغت برای کارگر و اعحضای خانواده وی در قوانین کار اکثر کشورها چگونگی انجام کار نظام مند و میز ان و مدت ساعات انجام کار نیز تعیین شده است و در صورت نیاز به انجام کار اضافی، شر ایط و ضوابط آن مشخص و ضمانت اجرای مناسب برای اعمال این موازین مقرر شده است. در اسناد بین المللی و از جمله مقاوله نامه های ۳٠ ، ۵۱ ، ۶۱ ، ۷ ۶ ، ١۵۳ سازمان بین المللی کار نیز ضرورت محدودیت ساعات کار و تنظیم آن به کرات مورد تاکید قرار گرفته است. در کشور ما ساعت کار به ۴۴ ساعت در هفته محدود می شود.اوقاتی که کارگر جهت ادای فریضه نماز واجب و استراحت و وصرف غذا سپری می نمایده جز ساعت کار تلقی نمی شود مگردر مورد مذکور در ماده ١۵٠ قانون کار که این مدت جز، ساعت کار گارگران منظور می شود و طی آن کارفرما مکلف است در ایام ماه مبارک رمضان مدتی را برای ادای فرایض دینی وصرف افطار یا سحری اختصاص دهد . مواد ۵۱و۶۱ قانون کار به موضوع مدت کار پرداخت است .
براساس تبصره ٢ ماده ا۵ در کارهای کشاورزی در صورت توافق طرفین قرارداد کار یا نمایند گان آنها با توجه به کار، عرف و فصول مختلف ساعات کار- بدون لزوم رعایت محدودیت ٨ ساعت در روز- قابل تنظیم می باشد. (نویسنده : فهیمه فرجی / موسسه ملک پور)
و نیز طبق ماده ۵٢ در کارهای سخت و زیان آور و زیرزمینی، ساعات کار نباید از شش ساعت در روز و سی و شش ساعت در هفته تجاوز نماید و برای تخلف از این ماده براساس ماده ١٧۶ این قانون مجازات کیفری جریمه یا حبس پیش بینی گردیده است.
همچنین به موجب مواد ٧٨ و ٨٢ ساعات کار کارگران زن شیرده (ماده) و کارگران نوجوانان کمتر ان دیگر کارگران می باشد و در مورت تخلف کارفرما. در مواد ١٧۵ ، ۱٧۶ مجازات کیفری تعیین شده است . اینک با توجه به آنچه که بیان گریده مقررات قانون کار ایران در مورد ساعات انجام کار مورد بررسی قرار می گیرد:
- ساعات کار روز، شب و مختلط
به موجب ماده ۵۳ قانون کار ، در صورتی که زمان انجام کار از ساعت ۶ بامداد تا ۲۲ شب باشد کار روز نامیده می شود . در صورتی که زمان انجام کار بین ساعت ۲۲ تا ۶ باشد به عنوان کار شب تلقی شده وبه موجب ماده ۵۸ قانون کار برای هرساعت کار درشب تنها به کارگران غیر نوبتی ۳۵ درصد اضافه بر مزد ساعت کار عادی تعلق می گیرد .
امید است مطلب بالا توانسته باشد سوالات شما مربوط به مدت زمان انجام کار و حقوق کار را رفع کند. اگر سوالات بیشتری نسبت به مدت زمان انجام کار دارید به سایت موسسه ملک پور مراجعه و یا از طریق تلفن از مشاورین موسسه ملک پور استفاده نمایید.
فهیمه فرجی
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.